De Fenixloods in Rotterdam is een gebouw dat zijn stadsgeschiedenis ademt. Waar ooit schepen werden gelost en geladen, staat nu een museum dat verhalen over migratie en wereldgeschiedenis zichtbaar maakt. De transformatie van dit industriële monument tot publieksgebouw vroeg om meer dan alleen restauratie: ook de buitenruimte moest betekenisvol bijdragen aan de beleving.
Ontwerpuitdaging: functionaliteit én beleving
Het buitenterras fungeert niet alleen als verblijfsruimte, maar ook als overgang tussen stad, water en gebouw. Het moest bestand zijn tegen intensief gebruik, veilig en comfortabel aanvoelen en tegelijkertijd de architectonische kwaliteit van de Fenixloods versterken. Antislip, scheuroverbrugging en waterdichtheid waren cruciale voorwaarden, maar de essentie lag in het creëren van een duurzame ondergrond die bijdraagt aan de gastvrijheid van de plek.
Materiaalkeuze als ontwerpbeslissing
Voor de afwerking is gekozen voor een oplossing met Triflex BTS-P. Dit systeem gaat verder dan puur technisch functioneren: het ondersteunt de architectonische ambitie om een robuust, toekomstbestendig terras te realiseren dat comfort en veiligheid koppelt aan duurzaamheid. Dankzij de slijtvaste, antislip toplaag is het terras niet alleen praktisch, maar ook een vanzelfsprekende verlenging van het museum.
Samenwerking in transformatie
De realisatie vroeg om precisie en vakmanschap. De bestaande betonvloer werd voorbereid, een nieuwe dekvloer op afschot gelegd en vervolgens afgewerkt met het Triflex-systeem. TisFLex BV bracht het systeem aan, in samenwerking met Dura Vermeer Bouw Heyma B.V. en EGM Architecten. Zo ontstond een ontwerp- en bouwproces waarin techniek en architectuur elkaar versterken.
Een terras dat verhalen ondersteunt
Het resultaat is meer dan een robuust buitenterras: het is een ruimte die de Fenixloods opent naar zijn omgeving. Bezoekers kunnen veilig en comfortabel verblijven, terwijl het materiaal de geschiedenis van het gebouw respecteert en tegelijkertijd klaar is voor de toekomst. De renovatie laat zien hoe architectuur, techniek en samenwerking samen kunnen bijdragen aan een duurzame, betekenisvolle herbestemming van erfgoed